قربانی کردن قانون به نفع فرد!
برخی از افراد معتقدند که برگزاری پرشور مجالس و محافل حسینی به نوعی ترویج فرهنگ غیرایرانی و فرهنگ عربی است؛ در حالی که ما در فرهنگ ملی خودمان مناسبت‌ها و حوادث گوناگونی داریم که ترویج و تشویق به برگزاری و احیای این مجالس و مناسبت‌ها می‌تواند به ارتقاء فرهنگ و هنر ایرانی کمک بیشتری کند.
به گزارش پایگاه خبری 598، حجت الاسلام روح الله حبیبیان از کارشناسان پاسخگویی به شبهات به برخی از شبهات پیرامون عزاداری و ماه محرم پاسخ داد که در شماره های گوناگون تقدیم نگاه شما خواهد شد.
* شبهه
گاهی شنیده می‌شود برخی از افراد که خودشان را داعیه‌دار فرهنگ و هنر ایرانی می‌دانند، نسبت به مجالس عزاداری بر اهل بیت(ع)، به ویژه عزاداری بر اباعبدالله الحسین(ع) اشکالاتی را وارد می‌کنند و معتقدند که برگزاری پرشور این مجالس و محافل به نوعی ترویج فرهنگ غیرایرانی و فرهنگ عربی است؛ در حالی که ما در فرهنگ ملی خودمان مناسبت‌ها و حوادث گوناگونی داریم که ترویج و تشویق به برگزاری و احیای این مجالس و مناسبت‌ها می‌تواند به ارتقاء فرهنگ و هنر ایرانی کمک بیشتری کند.
* پاسخ
در جواب باید گفت ما مجالس عزای بر اباعبدالله(ع) را به عنوان ترویج یک نماد فرهنگی و یک مناسبت نژادی نمی‌شناسیم.
اهداف متعالی که در اقامه‌ی مجالس عزای بر اباعبدالله(ع) مورد نظر شیعیان است به مراتب فراتر از این نکات فرهنگی و یا هنری محسوب می‌شود. در نتیجه نباید اغراض و اهداف شیعیان را در برگزاری این مجالس به یک هدف کوچک و نازل محدود کرد.
اما نکته‌ی دومی که در این زمینه باید مورد توجه قرار بگیرد این است که آیا در مجالس و محافل پیرامون اقامه‌ی عزا بر اباعبدالله(ع) به فرهنگ و هنر ایرانی توجه نمی‌شود؟
اگر دقت کنیم می‌بینیم که یکی از مهم‌ترین عوامل و ابزارهای توسعه‌ی هنر و فرهنگ ایرانی همین مجالس عزاداری و احیای امر اهل بیت(ع) بوده است.
توجه به مجالس اهل بیت(ع) و محافل پیرامون اقامه‌ی عزای بر اباعبدالله(ع) نشان می‌دهد که تمام شئون مختلف این مجالس با فرهنگ ایرانی و با هنر ایران‌زمین گره خورده است. اشعار فاخری که توسط بزرگ‌ترین شعرای پارسی‌گو در طول تاریخ در رثای اهل بیت(ع) گفته شده بهترین مؤید بر این ادعا است.
اجرای این اشعار، نوحه‌هایی که در این مجالس و محافل خوانده می‌شود با دستگاه‌های مختلف موسیقی ایرانی درهم آمیخته و به زیباترین شکل اجرا شده است. هنرهای دیگری مانند پرده‌خوانی، نگارگری و کتیبه‌هایی که در مجالس و محافل مورد استفاده قرار می‌گیرد، ابزارآلاتی که در اقامه‌ی عزای بر اباعبدالله(ع) به کار رفته، مانند علَم‌ها، کُتَل‌ها، همه مملو از ذوق و هنر ایرانی است و به شدت در بالندگی و رشد این هنر و فرهنگ اصیل ایرانی مؤثر بوده است.
پس در واقع مجالس عزاداری بر اباعبدالله(ع) یکی از مهم‌ترین عوامل رشد و توسعه‌ی فرهنگ ایرانی و هنر فاخر ایران‌زمین محسوب می‌شود.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته.
اخبار ویژه
شایعه دیدار ایلان ماسک با سفیر ایران:
بررسی سندرم «خودتحقیری» در جریان سازش؛
مافیای واقعی فیلترشکنفروشی در ایران
نظرات بینندگان
فیلم و عکس
جدیدترین اخبار پربازدید ها
